توسعه اقتصادی
یکی از حقوق شهروندان تامین نیازهای مادی و معیشتی آنان از طریق توسعه اقتصادی است. حکومت باید برای این امر راهکارهای اساسی و بنیادی بیندیشد و با بر پا ساختن اقتصادی شکوهمندو پویا شهروندان را به رفاه و آسایش برساند. حکومت دینی با دو نگاه به مسائل رفاهی و اقتصادی شهروندان خود می نگرد: یکی ناپسند بودن فقر و دوم ارتباط سببی فقر با ایمان.
حضرت فقر را “مرگ بزرگ” (1) “بدتر و دشوارتر از گور” (2) و “مانع بیان حجت” (3) توصیف می کند و خطاب به محمدبن حنفیه می فرماید:
پسرم من از فقر بر تو بیمناکم. از این آفت به خدا پناه ببر زیرا فقر می تواند عامل نقصان ایمانت گردد. (4)
اهمیت فقرزدایی نزد آن بزرگوار به اندازه ای بودکه اصلاح وضع زندگی مردم را یکی از اهداف حکومت و جنگ های خود می شمرد.
... اصلاح وضعیت مردم و شهرها است. (5) ]خدایا تو می دانی که هدف ما از حکومت و جنگ ها[
شهید مطهری در توضیح این سخن می گوید:
“نظهر الاصلاح فی بلادک” خیلی عجیب است ! “نظهر” یعنی آشکار کنیم. اصلاح نمایان و چشمگیر اصلاحی که روشن باشد.